Książka jest ukoronowaniem wieloletnich badań autorki nad rozwojem i przemianami struktur przestrzennych powstałych w wyniku oddziaływania granicy państwowej i transportu kolejowego w Polsce. Nie było do tej pory opracowania w tak kompleksowy sposób prezentującego rozwój i przemiany struktury przestrzennej powstałej w wyniku oddziaływania granicy państwowej i transportu kolejowego, nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Tym samym monografia wypełnia istotną i interesującą nawet dla niebędącego specjalistą czytelnika lukę badawczą.
Układy przestrzenne dawnych granicznych miejscowości kolejowych przedstawiono w ujęciu interdyscyplinarnym nawiązują tak do geografii społeczno-ekonomicznej, jak również do badań historycznych, urbanistyki i architektury. Odwołano się także do zagadnień związanych z przemysłem, migracjami i zróżnicowaniem kulturowym. Monografia integruje studia historyczne nad miejscowościami rozwijającymi się w wyniku oddziaływania stacji kolejowej oraz granicy państwowej z problemem współczesnego zagospodarowania przestrzennego otoczenia takich dworców kolejowych jako dziedzictwa kulturowego. W badaniach uwzględniono 26 dawnych polskich ośrodków kolejowych zlokalizowanych na granicach państwa, jako tzw. wrota do kraju, porównując je ze sobą oraz przedstawiając w kontekście 27 dalszych ośrodków umiejscowionych na Litwie, w Ukrainie, Czechach, Rumunii, Serbii i we Włoszech.
Całość uzupełniają liczne fotografie, mapy, wykresy oraz efektowne reprodukcje archiwalnych planów i dokumentów, pochodzących między innymi z urzędowych archiwów i przedwojennych czasopism. Wykorzystane dane pozyskano z 27 Archiwów Państwowych, zaś kwerenda objęła ponad tysiąc jednostek archiwalnych.